Izopatia  (od greckich słów: ΐsos-równy i páthos- cierpienie, choroba)

to metoda leczenia  zarówno chorób przewlekłych, jak i ostrych za pomocą preparatów zawierających niskorozwinięte formy endobiontów grzybów pleśniowych, mających zdolność rozbijania i unieszkodliwiania form wysokorozwiniętych, patologicznych, chorobotwórczych tychże grzybów.

Za twórcę metody uważa się berlińskiego zoologa i mikrobiologa prof. dr. Günthera Enderleina (1872-1968).

Historia odkrycia

sięga czasów prowadzenia w Egipcie wielkich prac wykopaliskowych. To właśnie prof. Enderlein wyhodował ze znalezionych w mumiach egipskich zarodników grzybów kolonie żywych pleśni, głównie Mucor racemosus i Aspergillus niger (van Thieghem).

Takie same, zdolne do wzrostu zarodniki Mucor racemosus znaleziono później w wydobytych z lodu szczątkach mamutów, a nawet w ropie naftowej.

Niezwykle żywotne formy przetrwalnikowe grzybów pleśniowych występują tylko w martwym materiale biologicznym. W organizmach żywych natomiast, we wszystkich komórkach, jak i we krwi przybierają mniej lub bardziej zróżnicowane postacie symbiotycznych endobiontów. Występują tam w postaci małych, nieruchliwych, koloidalnych, ale żywych struktur białkowych. Ich wielkość nie przekracza jednej stutysięcznej milimetra. Obok struktur prymitywnych i niechorobotwórczych znajdują się również formy wyżej zorganizowane, patogenne, chorobotwórcze. Proporcje w występowaniu poszczególnych form zależą ściśle od warunków panujących w środowisku wewnętrznym organizmu (milieu).

Jeśli człowiek jest zdrowy, przeważają formy mniej rozwinięte, drobne, nie wywołujące zachorowania, a wręcz stabilizujące zdrowie. W przypadku zaburzenia środowiska fizjologicznego, równowaga ulega zachwianiu. Formy niższe przechodzą wtedy w formy wysokorozwinięte, a co za tym idzie rozwija się choroba. Im większe jest odstępstwo od prawidłowego pH (od fizjologicznej równowagi kwasowo-zasadowej), tym więcej tworzy się patogennych stadiów bakteryjnych i grzybowych, a ubywa form drobnych, prymitywnych, apatogennych.

Prof. Endrelein zastosował do obserwacji zjawiska pleomorfizmu (polimorfizmu) - występowania wielopostaciowości form drobnoustrojów - mikroskop z ciemnym polem. W przeciwieństwie do dotychczas używanego, z jasnym polem, służącym do obserwacji krwi martwej, utrwalonej preparatami chemicznymi mógł obserwować krew żywą z niezdeformowanymi składnikami morfotycznymi i przy prawie niezmienionym pH.

W wyniku wieloletnich badań udało mu się opisać dwie cyklogenie (stadia rozwojowe) grzybów pleśniowych Mucor racemosus (Fresen) oraz Aspergillus niger (van Thieghem) poczynając od form endobiontycznych, koloidalnych, najmniejszych, poprzez wyższe formy o cechach bakterii, aż po stadia patogennych grzybów.

Enderlein sugerował, że te dwa grzyby mogą mieć związek z powstawaniem większości chorób, z rakiem włącznie. W swoich badaniach nie ograniczył się tylko do stwierdzenia faktów, ale też zaproponował metodę leczenia mającą na celu cofnięcie toczącego się już procesu chorobowego. Wykorzystał w tym celu swoje odkrycie, że niskorozwinięte formy endobiontu są w stanie unieszkodliwić wysokorozwinięte formy pasożytnicze drobnoustrojów poprzez trwałe rozerwanie połączeń między nimi i wydalenie ich z organizmu. 
Wraz ze swoimi współpracownikami zaczął wytwarzać konkretne leki izopatyczne/homeopatyczne, złożone z niższych, niepatogennych form grzybowych. Leki te były w stanie przywrócić zachwianą symbiozę między endobiontem, a organizmem gospodarza.

Równolegle z Enderleinem badaniami nad polimorfizmem i cyklogenią zajmował się dr Wilhelm von Brehmer. Obserwując pod mikroskopem słabo poruszające się drobne, niepatologiczne cząsteczki, które nazwał Siphonosphora polimorpha zauważył, że zaraz po zmianie pH krwi na alkaliczne przekształcają się samoistnie w formy patogenne, a po jej zakwaszeniu - z powrotem w saprofity.

Był to kolejny dowód na istnienie zmienności form drobnoustrojów w zależności od milieu.  

    Jakie czynniki powodują najczęściej zachwianie równowagi biologicznej organizmu, a w konsekwencji prowadzą do rozwoju patogennych grzybów?

• spożywanie w nadmiarze produktów białkowych (dieta wysokobiałkowa),

• wysokie spożycie cukru rafinowanego i jego produktów,

• nadmierne spożycie produktów kwaśnych i wychładzających,

• niewłaściwa dieta prowadząca do zaburzeń funkcjonowania przewodu pokarmowego; zbyt wczesne wprowadzenie do diety noworodka - przed upływem 9 m-ca życia - obcego białka, najczęściej krowiego i jajek kurzych (alergeny),

• nadużywanie środków farmakologicznych, zwłaszcza antybiotyków, hormonów i niesteroidowych środków p.zapalnych,

• palenie tytoniu, alkoholizm, narkomania,

• zęby leczone kanałowo (zatruwane) będące ogniskiem rozwoju wysokorozwiniętych, patologicznych form,

• plomby amalgamatowe (możliwość przewlekłego zatrucia rtęcią),

• zatrute środowisko zewnętrzne, niskiej jakości żywność, zawartość w żywności pestycydów, hormonów, metali ciężkich,

• konserwanty i sztuczne dodatki do żywności jak glutaminian sodu, słodziki: cyklamat, aspartam, acesulfam,

• stresy,

• negatywne emocje: złość, gniew, nienawiść, zawiść, zazdrość, a także strach, lęki,

• płytkie oddychanie,

• brak relaksu, przepracowanie, niedobór snu.

Cykle rozwojowe grzybów a rodzaj wywoływanej choroby

Mucor racemosus  wiąże się ze wszystkimi chorobami związanymi z układem krążenia (niewydolność krążenia, miażdżyca, udar, zawał, zator) i krwią (zaburzeniami funkcji płytek, trombocytopenią lub trombocytozą), z chorobami żył, w tym żylakami i hemoroidami, szumami usznymi (tinnitus), nadciśnieniem tętniczym oraz alergiami i zapaleniem błony śluzowej jelit.
Choroby te rozwijają się najczęściej w organizmach przebiałczonych.

Aspergillus niger związany jest z chorobami o typie gruźliczym i paragruźliczym; oskrzelami i płucami, astmą i alergią. Poza tym ze zwyrodnieniem stawów i chorobami więzadeł, z chorobami z autoagresji – chor. Bechterewa, z nadczynnością i niedoczynnością tarczycy, świądem, w tym neurodermatitis (atopowe zapalenie skóry), dermatitis, łuszczycą, anginami, z chorobami węzłów chłonnych, torbielami, guzami, chorobami prostaty.

Penicillium dotyczy tylko chorób o przebiegu ostrym jak zapalenia, ropienie, zakażenia, w tym gronkowcowe, paciorkowcowe, choroby reumatyczne, neurologiczne.

Dorobek prof. Enderleina jest dziś w pełni wykorzystywany. Niemiecka firma Sanum-Kehlbeck GmbH, posiadająca wyłączność do wytwarzania tych produktów, wytwarza całą gamę izopatycznych/homeopatycznych preparatów z Mucor racemosus, Mucor mucedo, Aspergillus niger, Penicillium roqueforti, Penicilium chrysogenum (notatum), Penicilium glabrum (frequentans),a także z dwumorficznego drożdżaka i jednocześnie grzyba Candida albicans i Candida parapsilosis (Candida jako drożdżak jest saprofitem, w formie grzyba pleśniowego – patogenem)  i wiele innych uzupełniających terapię preparatów.

Opracowana jest również Isopatica/Homeopatica Materia Medica oraz schematy szczegółowego leczenia chorób przewlekłych The Sanum Therapy Prescription Book autorstwa dr. med. Konrada Werthmanna.

Ze względu na dużą skuteczność izopatii, stale zwiększa się - również i w Polsce - liczba lekarzy, farmaceutów i naturoterapeutów zainteresowanych praktycznym zastosowaniem tej metody terapii, a przede wszystkim chętnych do opanowania tej wiedzy.

Nie sposób nie wspomieć osobistego wkładu, jaki wniósł i wnosi nadal dr med. Konrad  Werthmann w przygotowywanie kadry polskich lekarzy do wdrożenia do praktyki tej metody leczenia. Jest to lekarz pediatra, gastroenterolog  z Salzburga w Austrii, autor obszernego opracowania o etapach leczenia większości chorób za pomocą dostępnych leków izopatycznych/homeopatycznych, autor doskonałego przewodnika dietetycznego dla chorób przewlekłych oraz alergii. Godne naśladowania jest Jego podejście do pacjenta i choroby. W jednym z wywiadów podał, czym się głównie kieruje w swojej pracy zawodowej. Powiedział mianowicie, że dla niego leczenie miało zawsze naturę holistyczną i dlatego nigdy nie leczył swoich pacjentów jak konwencjonalny lekarz. Zawsze też chciał poznać przyczynę choroby i dlatego nie wystarczała mu wiedza zdobyta w szkole (wyższej - dop.WK), która rozpoznawała wyłącznie patologię.

Terapia izopatyczna jest metodą w pełni bezpieczną i nieszkodliwą, bo lekami są naturalne składniki biologiczne ciała człowieka, które szkodzić nie mogą. Jest metodą skuteczną, bo podawane do organizmu niskorozwinięte formy endobiontu są w stanie rozbić połączenia form wysokorozwiniętych, patologicznych i usunąć je z organizmu. Jest metodą holistyczną, bo leczy całego człowieka, a nie tylko jego chory, wyizolowany z całości organ. Zasługuje więc w pełni na miano przyjaznej człowiekowi Holistycznej Terapii  Dwudziestego Pierwszego Wieku.

Zapraszamy do korzystania z tej  naturalnej, skutecznej, pozbawionej objawów ubocznych terapii  

Autor:
mgr farm. Wanda Karpińska, naturoterapeuta, 

uczestnik wszystkich szkoleń z zakresu terapii izopatycznej 

Kwiecień 2005

Bibliografia:

1. Konrad Werthmann, M.D. The Sanum Therapy Prescription Book, Semmelweis-Verlag, 2002,

2. Igor Łoniewski, Heros David Musial, dr.n.med., Repertorium Leków firmy Sanum-Kehlbeck. Leki immunobiologiczne Sanum, wyd, 2 popr., SANUM 2004,

3. Materiały szkoleniowe i informacyjne z zakresu terapii izopatycznej otrzymane z firmy SANUM Polska Sp. z o.o. 

powrót do strony głównej