KOTY, PAPROCIE

czy

WAHADŁO RADIESTEZYJNE?



Co to jest radiestezja i do czego jest przydatna?

Od jakiegoś czasu jesteśmy świadkami wzrostu zainteresowania dziedzinami wiedzy, które nie mieszczą się w ramach dyscyplin uznawanych za naukowe, klasyczne. Do dziedzin tych zalicza się również radiestezję, główny - obok akupunktury, akupresury, bioenergoterapii, bioelektroniki, chromoterapii, muzykoterapii, relaksacji, polarity i wielu innych - dział psychotroniki.

Termin radiestezja pochodzi od łacińskiego słowa radius-promień i greckiego aisthésis- czucie, postrzeganie,wrażliwość i oznacza najprościej mówiąc uwrażliwienie  i odbieranie różnych promieniowań.  

Każda żyjąca na ziemi istota, każdy obiekt w naszym otoczeniu emituje wiele promieniowań, między innymi elektromagnetyczne o różnych długościach fali i o różnym natężeniu.

Silnym magnetyzmem odznacza się również ziemia. W niektórych miejscach wydobywa się z niej promieniowanie nie będące co prawda promieniowaniem radioaktywnym, χ ani γ (gamma), ale które okazuje się szkodliwe dla większości żywych organizmów, zwłaszcza w wypadku dłuższej ekspozycji.

Promienowanie to pochodzi głównie z tak zwanych cieków wodnych. Przypuszcza się, że powstaje ono jako efekt ciągłego przepływu, a raczej przeciskania się między drobinami piasku  lub żwiru dipolarnych (dwubiegunowych) cząsteczek wody z rozpuszczonymi w niej różnymi minerałami -również dipolami magnetycznymi i elektrycznymi - przez co wytwarza się pewien potencjał. 

Źródłem promieniowania mogą być też struktury geologiczne takie jak uskoki tektoniczne, szczeliny, podziemne próżnie, zapadliska oraz pokłady złóż mineralnych. Promieniowanie pochodzące z głębi ziemi charakteryzuje się ultra długimi falami oraz bardzo słabą intensywnością. 

W wyniku prowadzonych badań stwierdzono, że występujące nad powierzchnią  ziemi strefy zadrażnień  wywołane przez promieniowanie podziemne mają częstotliwość drgań od ok. 1-10 Hz. 
W tym zakresie mieści się promieniowanie mające częstotliwość drgań 1,8Hz. To właśnie ta częstotliwość wywoływała u badanych zwierząt i roślin raka oraz powodowała najsilniejszą reakcję radiestezyjnych  przyrządów pomiarowych: wahadeł czy różdżek.
Należy tu dodać, że przyrządy te reagują tylko w rękach osoby o podwyższonej wrażliwości.

Opisano dokładnie wpływ promieniowań różnych cieków wodnych na ludzi i stwierdzono jednoznacznie powstawanie poważnych chorób z rakiem włącznie w zależności od występujących częstotliwości drgań tego promieniowania. I tak np. częstotliwości od 1-2,4 Hz wywołują u ludzi zaburzenia w układzie krążenia, 1,5-5Hz - zaburzenia w systemie nerwowym, 5-10Hz zaburzenia w pracy organów wewnętrznych.

Należy jednak podkreślić, że zarówno u ludzi, jak i u zwierząt i roślin  występuje różna wrażliwość na to promieniowanie. Dla jednych nawet dłuższa  ekspozycja na pasie zadrażnień nie daje zauważalnych dolegliwości, inni reagują nawet na krótkie przebywanie w obszarze „zapromienionym” bardzo gwałtownie. Radiesteci należą właśnie do tej drugiej grupy. Ich organizm - ze względu na dużą wrażliwość - potrafi odbierać promieniowanie elektromagnetyczne, które nie rejestrują nawet najczulsze przyrządy pomiarowe. Stąd konieczność ścisłego przestrzegania w tym zawodzie zasad BHP i nie przebywania na pasach zadrażnień dłużej, niż przewidują to przyjęte normy.

W radiestezji można wyodrębnić kilka odrębnych dyscyplin:  

1.      Biotronika – badająca  wpływ jaki  na organizm człowieka i innych organizmów  zwierzęcych wywierają różne czynniki środowiskowe - w tym i szkodliwe promieniowanie geopatyczne - analizuje przebiegające w tych warunkach procesy biochemiczne, biofizyczne i psychofizyczne. Bada wpływ czynników zewnętrznych na pola biologiczne człowieka (biopole, aura, czakry), przywraca równowagę energetyczną u ludzi i zwierząt, wreszcie testuje przydatność, przyjazność bądź szkodliwość  leków, pożywienia, odzieży i wielu innych produktów czy przedmiotów, z którymi styka się człowiek.

2.      Fitotronika -  zajmująca się badaniem świata roślin; wpływu, zarówno korzystnego, jak i szkodliwego roślin na siebie nawzajem, a także na człowieka i zwierzęta. Wiele osiągnięć  fitotroniki wykorzystywana jest w uprawach biodynamicznych.

3.      Geotronika zajmuje sie poszukiwaniem i lokalizacją stref zadrażnień, promieniowań geopatycznych i geologicznych, zarówno w budynkach mieszkalnych,  jak i biurach, budynkach inwentarskich, ogrodach, na działkach rekreacyjnych, a także pod ziemią (poszukiwanie bogactw naturalnych, wody pitnej). Określa też przebieg szkodliwych dla zdrowia człowieka cieków wodnych, uskoków tektonicznych itp. Zajmuje się ponadto zabezpieczeniem ludzi, zwierząt i upraw rolnych  przed szkodliwym promieniowaniem emitownym spod ziemi, ale też przez różne urządzenia techniczne (smog elektromagnetyczny), materiały budowlane, kształty czy kolory, z którymi stykamy się na codzień.

4.     Teleradiestezja – jest najbardziej kontrowersyjną częścią radiestezji ze względu na to, że w pracy wykorzystuje przede wszystkim bodźce paranormalne, których istota nie została do dziś wyjaśniona. Radiesteta pracuje bowiem nie w terenie, nad ciekami wodnymi, czy z chorym człowiekiem, ale w zaciszu swojego gabinetu, nad zdjęciem osoby,  jej częścią garderoby, nawet włosami czy kartką papieru zapisaną jej własnoręcznym pismem (ze świadkiem) lub nad planami, mapami, szkicami. W wyniku czego jest w stanie oddziaływać na biopole, aurę i czakry człowieka na odległość lub z dowolnej odległości poszukiwać każdej rzeczy, przedmiotu, osoby, bogactwa naturalnego, wody.

Nie wszyscy ludzie mają predyspozycje do bycia radiestetą, ale większość z nas odczuwa w jakiś sposób przebywanie na pasie zadrażnień. 

 

Jak rozpoznać, że przebywa się w szkodliwym miejscu?

Jeśli nie ma możliwości radiestezyjnego przebadania mieszkania czy miejsca pracy, należy zwrócić uwagę na:

1. Sygnały płynące ze strony organizmu

·        uczucie ociężałości, zmęczenia, znużenia, osłabienia  przy porannym wstawaniu z łóżka,

·        niespokojny, płytki sen w nocy, trudności z zasypianiem, bezsenność, podkurczanie nóg, częste zmiany ułożenia ciała, uczucie bliżej nieokreślonego dyskomfortu,

·        bóle głowy,

·        dolegliwości reumatyczne,

·        bóle kręgosłupa,

·        zaburzenia pracy serca  np. arytmia i układu krążenia, np. cierpnięcie kończyn, mrowienie i drętwienie stóp, zimne kończyny, kurcze, skoki ciśnienia,

·        częste przeziębienia,

·        nerwice, podenerwowanie, podniecenie bez powodu, niepokój.

Trzeba zaznaczyć, że człowiek, który pomimo odczuwanych dolegliwości  przyzwyczaił się do spania w miejscu zadrażnień geopatycznych, po zmianie miejsca spania lub pracy na bezpieczne odczuwa jakieś dyskomfort (czegoś mu brakuje) przez co z początku trudno mu je zaakceptować.

2. Zachowania zwierząt domowych na ciekach

3. Wzrost kwiatów doniczkowych: na zdrowym miejscu kwiaty rozwijają się bujnie, na złym – marnieją i schną pomimo troskliwej opieki, zwłaszcza dotyczy to geranium, czy paproci.

4. Charakterystyczne też są zachowania zwierząt gospodarskich. Pierwszym sygnałem, że przebywają w „zapromienionym” miejscu jest brak apetytu i spadek żywotności, osowiałość, stroszenie sierści, chudnięcie, obrzęk i kurcze nóg i niespokojne nimi poruszanie. Zwierzęta  pomimo zmęczenia  nie chcą się położyć w wyznaczonym miejscu, zbijają się i tłoczą w jednym kącie, często chorują, zwłaszcza na choroby reumatyczne, pocą się, kaszlają, stają się nerwowe, spada ich płodność, krowy dają coraz mniej mleka, kury- jajek.

5. W świecie ptaków tylko sroka buduje swoje gniazdo w miejscu występowania zadrażnień geopatycznych, natomiast bocian – zawsze na zdrowym miejscu. Stąd wzięło się ludowe powiedzenie, aby budować dom tam, gdzie wije swoje gniazdo bocian, a szukać wody, gdzie sroka.

6. Na pasach zadrażnień, a zwłaszcza na skrzyżowaniach cieków (na krzyżówkach wystepuje właśnie promieniowanie rakotwórcze 1,8 Hz) większość roślin choruje (zasychanie konarów, rakowe narośla, pękanie i odstawanie kory opadanie zawiązków owoców), ale są i takie, którym to nie przeszkadza. Zaliczają się do nich dęby, wierzby, iwy, modrzewie, klony i orzechy.

Na miejscach zapromienionych można z powodzeniem wyhodować cebulę, szczypior, czosnek, fasolę, rzodkiew, rzepę, pomidory. Takie miejsca sprzyjają też wzrostowi jemioły, głogu, bzu, pokrzywy. Reszta roślin uprawnych i ziół rośnie w takich miejscach słabo i wydaje niski plon.

 

Jak w prosty sposób zabezpieczyć się przed szkodliwym oddziaływaniem cieków wodnych?

Niektóre rośliny jak paprotka, geranium, balsamina narecznica, brzoza mają właściwość neutralizowania promieniowania cieków ale też odznaczają się bardzo dużą na nie wrażliwością. Mogą więc również służyć jako rośliny testowe do określenia miejsc szkodliwych.

Jako neutralizatory promieniowania geopatycznego można z powodzeniem stosować kasztany (świeże), liście i gałęzie brzozy, słomę owsianą, trawę morską, potłuczone drobno skorupki jajek czy muszle, skorupki orzechów laskowych, włoskich czy brzoskwiń, nasiona czarnej gorczycy, siemię lniane. Te naturalne neutralizatory spełniają swoją rolę około rok, potem trzeba je wyrzucić i zastosować nowe. Nasion nie można już używać do celów spożywczych.

Wybrany neutralizator wkłada się do papierowych torebek i układa pod miejscem do spania, na podłodze lub w skrzyni tapczanu, co pół metra od siebie. Słomą owsianą można wypchać siennik, a gałązki brzozowe umieścić po prostu pod siennikiem.

Wielu radiestetów zaleca dodatkowo spanie  z nogami w kierunku północnym.

Uwaga: opisy prostych zabezpieczeń przed promieniowaniem cieków dotyczą wyłącznie pojedynczych żył wodnych. Jeśli w miejscu usytuowania miejsc do spania lub pracy występuje skrzyżowanie cieków, należy pomyśleć o innym ustawieniu mebli, a szkodliwe miejsce przeznaczyć na inny mebel lub pozostawić puste. Próba neutralizacji tak silnego promieniowania może okazać się nieskuteczna.

 

Jak można uzupełnić własne niedobory energetyczne.

Energia kwiatów należy do remediów stosunkowo szybko oddziałujących dobroczynnie na każdy organizm żywy; człowieka, zwierzę czy roślinę. Esencje uzyskane z kwiatów zawierają  w sobie wysokie i czyste  wibracje, pojedynczą lub kilka częstotliwości (odpowiednik wysokich potencji homeopatycznych) w zakresie drgań widma słonecznego.

Podobnie do wysokich rozcieńczeń homeopatycznych energia kwiatów jest w stanie oddziaływać leczniczo już nie tylko na ciało fizyczne, ale i  na psychikę, a ściśle na zaburzenia emocjonalne i osobowościowe. Poprzez dostarczenie brakującej energii esencje kwiatowe wyrównują jej niedobór w chorym organizmie, przez co może on sam podjąć procesy samonaprawcze »»» więcej

Doboru esencji można dokonać radiestezyjnie, jak również na podstawie dopasowania swojego obrazu osobowości i stanu emocjonalnego do opisów będących obrazami poszczególnych remediów »»» więcej  

Za pomocą pomiarów radiestezyjnych można wykazać, że w ziołach leczniczych - niezależnie od  obecności substancji czynnych, a może i dzięki nim (?) -  zawarta jest swoista bioenergia o bardzo łagodnym działaniu leczniczym na organizm człowieka. Posiada ona określony zakres promieniowania mieszczący się w zakresie częstotliwości widzialnego widma słonecznego od 770 (czerwień) do 380 nanometrów (fiolet).

Radiestezyjnie można łatwo określić, jakim kolorem (kolorami) promieniuje dany lek roślinny oraz czy ten zakres wibracji jest choremu organizmowi potrzebny. Właściwie dobrane zioła są w stanie uzupełnić każdy niedobór energii w chorym organizmie. »»» więcej 

W doborze leku ziołowego można kierować się wypróbowanymi terapeutycznie gotowymi mieszankami. Nie można natomiast mieszać dowolnie ziół leczniczych. Wśród roślin leczniczych posiadających substancje czynne może bowiem występować wiele niezgodności, czy interakcji, co może osłabić lub znieść działanie lecznicze takiej „własnej” mieszanki. Dlatego, zanim się zmiesza różne zioła ze sobą, powinno się dokonać sprawdzenia np. metodą radiestezyjną, czy można to bezpiecznie zrobić.

Stwierdzono radiestezyjnie, że niektóre drzewa mają bardzo korzystne oddziaływanie energetyczne na organizm chorego człowieka. Są to przede wszystkim brzoza, kasztan, lipa, jabłoń, śliwa, sosna, jodła, świerk, modrzew, akacja, jarzębina. Poza tym okazało się, że wszystkie drzewa szpilkowe, również  topola, jesion, czeremcha, wiśnia i krzew czarnej porzeczki mają własności antyseptyczne, co znajduje praktyczne wykorzystanie zwłaszcza w chorobach o podłożu bakteryjnym. 
Wystarczy więc kontakt z wybranym, zdrowym drzewem (dobór często intuicyjny lub według tabeli, stosownie do rodzaju dolegliwości), wdychanie wydzielanych przez nie olejków eterycznych, a przede wszystkim  poprzez dotknięcie kory jedną ręką na wysokości głowy lub wyżej, względnie  objęciu pnia obiema rękami i pozostanie w tej pozycji do chwili odczucia wyraźnej poprawy samopoczucia.

Nie można zapomnieć o sformułowaniu (w myśli) „prośby” skierowanej do drzewa o przekazanie nam energii, a po jej uzyskaniu - o podziękowaniu za nią.
Jeśli porcja energii była za duża (stan jak po wypiciu nadmiernej ilości kawy), można jej nadmiar oddać z powrotem drzewu. Wystarczy wtedy oprzeć się o  nie plecami,  przywrzeć ramionami i dłońmi do kory i mentalnie prosić o zabranie nadwyżki.

W przypadku pobierania z drzewa energii przez ludzi poważnie chorych zdarza się, że drzewo zaczyna chorować lub nawet ginie, natomiast człowiek zdrowieje.

 

Drzewo a choroba

Rodzaj schorzenia Jakie drzewo wybrać
choroby skórne jabłoń, topola, klon
zaburzenia układu pokarmowego wiśnia, czereśnia,śliwa, orzech, jarzębina, buk, osika, akacja
choroby serca lipa, leszczyna, dąb, jarzębina
schorzenia dróg oddechowych drzewa szpilkowe, orzech oraz  topola, jesion, czeremcha, wiśnia i krzew czarnej porzeczki (działanie antyseptyczne)
dolegliwości reumatyczne, gośćcowe drzewa szpilkowe, czereśnia, wiśnia, akacja, olcha
choroby kobiece brzoza
wzmocnienie układu nerwowego szpilkowe, lipa, kasztan, buk
w ogólnym osłabieniu dąb, leszczyna, wierzba, czarny bez

Kwiaty lub pączki kwiatowe wiązu, modrzewia, orzecha włoskiego, osiki, buku, śliwy, dzikiej jabłoni, grabu, dębu, sosny, wierzby  i kasztana zostały wykorzystane przez dra Bacha do stworzenia esencji do leczenia zaburzonych emocji człowieka. »»» więcej 

Radiestezja -  jak widzimy - jest kolejną dziedziną medycyny naturalnej respektującą holistyczne podejście do człowieka i jego choroby.

·        Radiesteta nie usuwa konkretnego schorzenia. Stara się natomiast oddziaływać na zaburzoną energię organizmu przywracając harmonię; usuwa blokady energetyczne, udrażnia meridiany, harmonizuje czakry, zasila organizm w brakujące wibracje „kolorów” (odpowiednik niedoczynności w medycynie akademickiej), zdejmuje nadmiary energii (odpowiednik nadczynności). Może to robić skutecznie bezpośrednio nad osobą chorą, ale  również i na odległość.

·        Ze względu na swoją wysoką wrażliwość jest w stanie ocenić wyniki swojej pracy, nie tylko stosując mierniki w postaci wahadeł czy różdżek, ale również i bez tych przyrządów, jeśli wyczuwa dłońmi stan biopola lub je po prostu widzi. Jako pomoc służą mu różne biometry, choć może pracować i bez nich, mentalnie.

·        Metodami radiestezyjnymi (wykorzystując głównie fizyczne prawo harmonii) radiesteta jest w stanie ocenić przydatność i dobrać dla danej osoby każdy lek, zarówno chemiczny, homeopatyczny, jak i roślinny, dokonać podziału żywności na pożądaną i szkodliwą, ocenić stan energetyczny człowieka, określić relacje przyciągania lub odpychania między ludźmi, dobrać stymulujące do rozwoju sąsiedztwo roślin, określić miejsca korzystne dla zdrowia w domu, ogrodzie i wykonać wiele innych przydatnych i pomocnych człowiekowi pomiarów.

·        Radiesteta potrafi też zneutralizować zlokalizowane wcześniej szkodliwe promieniowanie za pomocą różnych odpromienników zwanych neutralizatorami, przez co umożliwia człowiekowi przebywać bezpiecznie na pasach zadrażnień.

Pomimo negowania przez środowiska naukowe niewątpliwych osiągnięć radiestezji, których ze względu na subtelną materię nie można na razie naukowo udowodnić, rozwija się ona nadal. Bez rozgłosu i reklamy radiesteci wciąż pomagają ludziom i to nie tylko chorym. Radiestezja bowiem, to nie tylko skuteczna pomoc w przywracaniu ludzkiego zdrowia, ale również szeroko pojęta profilaktyka.

 

Autor: © Wanda Karpińska
Członek Stowarzyszenia Radiestetów, ukończone kursy I i II stopnia w dziedzinie radiestezji oraz III stopień - kurs radiestezji terapeutycznej

Kwiecień 2004

 

Wykorzystana literatura:

  1. Franciszek Dąbrowski,  Radiestezja  Sposób na Życie. Studio Astropsychologii, 1998,

  2. Adolf Januszewski, ABC Radiestezji, Wydawnictwo Sport i Turystyka 1988,
  3. Stanisław Jastrzębski, Różdżkarstwo, Krajowa Agencja Wydawnicza KAW, 1980,
  4. Zbigniew Królicki, Radiestezja Stosowana Teoria i Praktyka, RAVI 1995,
  5. Zbigniew Królicki, Radiestezja Zdrowia, RAVI, 1996,
  6. Henryk Ladorski, W Kręgu Radiestezji. Podręcznik dla Radiestetów, Poznań, 1998,
  7. Alicja Rospond, Radiestezja Terapeutyczna Jak Pomóc Swoim Bliskim, ALMARO, 2001,
  8. Czesław Spychalski, Radiestezja w Domu i  w Ogrodzie, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Poznań 1990.  

powrót do strony głównej